Bohaterowie naszych scenków:)Od lewej: Sebastian Wątroba, Joanna Czechowska, Rafał Kopacz, Anna Palka, Anna Potaczek, Maciej Dębosz, Katarzyna Brodzka, Tomasz Bukowski, Bartłomiej Armaty, Kamil Ruszecki.
poniedziałek, 22 lutego 2010
niedziela, 21 lutego 2010
Bajzel
BAJZEL
23.45
Seba: Podrzucic Cię pod dom?
Aśka: No jasne, jeszcze się pytasz. Dzisiaj muszę się wyspac za wszech czasy.
Seba: Niezły wycisk ostatnio nam dali, ciekawo jak sprawa Anki i Rafała z tymi porwaniami, muszą szybko działac by nie było ich więcej.
Aśka: Może stary da nas do pomocy. Dawno nie mieliśmy szybkiej akcji.
00 dla W11
Aśka: Zgłaszam się
00: Na ulicy Nowosądeckiej zgłoszono pobicie mężczyzny. Karetka już w drodze.
Aśka: Przyjęliśmy. Jedziemy na miejsce zdarzenia.
Seba: No to się wyśpisz…
15 minut później
Lekarz: Nie zdążyliśmy niestety. Kłuta rana klatki piersiowej. Marne szanse przeżycia.
Aśka: Dziękujemy… Dzwonię po techników.
Seba: Ok. Widzisz tą kobietę to chyba ona wezwała nas. Idę z nią pogadac. | podchodzi do kobiety| Przepraszam, czy to pani nas wezwała?
Kobieta: Tak… To mój mąż |histeria, płacz|
Seba: Przykro mi. Może ma pani kogoś na mysli kto by mógł to zrobic?
Żona ofiary: Kręcą się tutaj po osiedlu takie dresy, zaczepiają ludzi. Nawet raz gonili mojego syna. Na szczęście nic poważnego się nie stało...
Seba: Dobrze. A co tutaj Pani robiła o tej porze?
Żona ofiary: Szukałam męża. Wyszedł do baru, miał wrócic o 23. Gdy nie wracał poszłam go szukac. A on tutaj leży pod blokiem | płacz|
Seba: Kolega spisze Pani zeznania, a później odprowadzi Panią do domu. Dobranoc.
Aśka: Technicy już jadą.
Seba: Ofiara to Marek Kurek. Mieszkał tutaj na osiedlu. Jego żona nas zawiadomiła. Grzesiek spisze zeznania u jutro będziemy mieć je u nas.
Aśka: Chyba raczej już dzisiaj |uśmieszek|
Komenda 8.30
Aśka: Wiemy coś więcej?
Tomek: Ofiara to 50 letni mężczyzna-Marek Kurek. Mieszkał z żoną i trójką dzieci. Osiedlowy pijaczek. Nie karany.
Aśka: Kiedy coś będziemy mieć z sekcji zwłok?
Tomek: Najszybciej jutro.
Seba: Powiedziała coś jeszcze żona ofiary o tych dresach z osiedla.
Tomek: Trochę się cykała, w końcu wiesz jak jest. Imion nie zna, ale za to jej synek podał nam ich ksywki. No i popatrz mamy tu takich dwóch w bazie. Mateusz Jurecki pseudonim „Juro” i Krzysztof Malczewski pseudonim „ Malo”
Aśka: Będzie trzeba ich przycisnąc.
Seba: No to jedziemy.
30 minut później-osiedle
Aśka: Ciekawo gdzie ich teraz spotkamy, jest przecież ranek. Ty to myślisz.
Seba: Popytamy, zjawimy się później. Skoczymy do rodziny ofiary przy okazji.
Aśka: To Ty sobie szukaj tych ABSów, a ja idę podpytac jeszcze coś rodzinę.
Seba: Ok.
Aśka w domu ofiary.
Aśka: Mąż gdzieś pracował?
Żona ofiary: Nie, siedział w domu.
Córka ofiary-Agnieszka: Powiedz jak było… Co się wstydzisz?
Żona ofiary: Uspokój się Agnieszko.
Aśka: Proszę mówic.
Aga: Codziennie przychodził na bani do domu. Nie interesował się nami. Brat studiuje i przyjeżdża tylko do nas, więc po nim to wszystko spływa. A mój młodszy brat potrzebuje ojca, a jaki to ojciec jak nawet gęby do Ciebie nie otworzy tylko wydrze się na Ciebie pod byle pretekstem.
Żona ofiary: Przestań!
Aśka: Mogłabym porozmawiac z córką sam na sam?
Żona ofiary: Czy to konieczne?
Aśka: Obawiam się, że tak. Może wejdziemy do jakiegoś pokoju?
Aga: Dobrze, proszę.
Aśka: Jaki był ojciec w stosunku do Was? Matka życzyla mu śmierci?
Aga: Ona…No skądże. Nam się tylko żaliła, ale w tym kierunku nic nie robiła. Gdzie to taka rodzina. Perspektyw nie ma. Samemu trzeba napracowac na własny los. Bajzel na kółkach…
Aśka: Co robiłaś wczoraj wieczorem?
Aga: No szukałam ojca… Matka już była cała w palpitacjach to musiałam isc. No, ale nie znalazłam… Tak się to skończyło, wiedziałam, że kiedyś tak będzie. Te dresy…
Aśka: Zaczepiali Twojego ojca?
Aga: Lepiej niech się Pani spyta kogo nie zaczepiali. Ostatnio staruszek postawił się im za to, że młodego pogonili. Podchmielony był to kozaczył się. Zwyzywali go i odgrażali się.
Aśka: Dziękuję za rozmowę.
W tym samym czasie:
Seba: Witam. Nie znacie może Jura i Mala?
Pijaczek: Wszyscy ich tu znają, łajzy jedne.
Seba: Kiedy oni tutaj przebywają panie?
Pijaczek: Zależy czy jakaś złotóweczka skapnie.
Seba: No mów pan|daje 10 złotych|
Pijaczek: No, złażą się tutaj z innymi popołudniu, siedzą na ławkach, o tamtych |pokazuje| piją piwo i zaczepiają ludzi. A jak ich tu nie ma to jakiejś rozróbie są.
Seba: Dziękowac.
17.00 – osiedle
Aśka: To teraz będziemy sobie korzonki zapuszczac. Reszta jest w pogotowiu?
Seba: Tak, możemy sobie zagrac w papier, nożyce, kamień jak tak bardzo Ci się nudzi, niż żebyś mi tu ziewała.
Aśka: Patrz ktos idzie.
Seba: Wszyscy na pozycjach?
Ktoś: Tak, wszystko przygotowane.
Zatrzymanie dresiarzy.
Na komendzie-przesłuchanie.
Aśka: No Juro, który wbił z Was kose Kurkowi? Co? Może chciał Was w końcu uspokoic, więc należy mu się kosa.
Juro: Nikogo nie stuklismy.
Seba: A krasnoludki siedzące na ławkach z piwem w ręku zaczepiają ludzi na Waszym osiedlu, tak?
Juro: No może na kimś zawiesimy oko, zaczepimy, żebyś jakaś lala pogadała z nami. Ale kosy nie wbijamy naiwniakom.
Aśka: A te rozróby na meczach to co? Mamy wszystko w aktach.
Juro: No to meczy, wszyscy mają kibicowac Cracowi, to nasz duch bojowy. No to trzeba innym wbic rozumu do głowy.
Aśka: Posiedzicie 48 i może Ci się coś przypomni, ale przyzwyczajaj się do wbijania rozumu sobie przez 25 lat.
Wychodzą.
Seba: Dawac drugiego.
Seba: Co robiłeś wczoraj wieczorem o 23?
Malo: No byliśmy na meczu, wróciłem na chate dopiero o 1 w nocy.
Aśka: Znasz tego gościa? |pokazuje zdjęcie ofiary|
Malo: No. Frajer z osiedla. Pijaczyna jedna. Taką to tylko stłuc, łatwy kąsek. Ale my go nie stuklismy.
Seba: Byliście na meczu, ciekawo jak to potwierdzicie.
Malo: No zrobiliśmy małą burdę, pewnie nas kamery zarejestrowały. My jesteśmy czyści w związku z tym gostkiem. Lepiej przyjrzyjcie się jego córuni.
Aśka: Dlaczego?
Malo: Chodzi wpieniona cały czas. Ostatnio stary spaprał jej szanse. Ale na jej szczęście trener dał jej jeszcze jedną. Przyszedł pijany do klubu, no i młoda musiała go odstawic na chate. Siary nie uniknęła.
Aśka: Wszystko sprawdzimy.
20.00 – mieszkanie ofiary
Aśka: Zastaliśmy córkę?
Zona ofiary: Nie, jest na treningu.
Seba: A syn?
Żona ofiary: Tak, Maciek chodz tutaj.
Maciek: Słucham?
Seba: Czy Twoja siostra była bardzo zdenerwowana na tatę?
Maciek: Chroniła mnie przed nim, mówiła, że wyciągnie mnie z tego bajzlu.
Seba: Dziękujemy. Dobranoc. Jutro jeszcze tutaj przyjedziemy.
8.00-Komedna
Tomek: Hej, czekajcie. Mamy już wszystkie raporty.
Aśka: No to dawaj.
Tomek: No to pierwsze może alibi tych kiboli. Potwierdziło się, była rozróba i kamery ich zarejestrowały.
Seba: Dalej…
Tomek: Na ciele ofiary zidentyfikowaliśmy dwa rodzaje krwi. Do tego spokrewnione.
Aśka: No to już wiemy do kogo ona należy. Córka ofiary. Bo Maciek jest za mały by coś takiego zrobic.
Seba: Jedziemy.
9.00-mieszkanie ofiary
Aśka: Gdzie jest córka?
Żona ofiary: W pokoju z Mackiem.
Aśka: Proszę go stamtąd wyprowadzic. Opowiedz jak było. Znalazłaś ojca, zdenerwował Cię. Puściły Ci nerwy i to zrobiłaś.
Aga: Broniłam się. Znalazłam go, toczył się zapity. Powiedziałam mu, że przez niego straciłam szanse na lepsze życie. Wyciągnął nóż, drasnął mnie i powiedział, że teraz wyśle mnie do lepszego świata jak tak bardzo chcę. Za to moje pyskowanie i życie jakie prowadzę. Powiedział, że będzie mniej o jedną mordę do wyżywienia. Nie wytrzymałam gdy znów się zamachnął, wyrwałam nóż i wbiłam. Nikt nie będzie mnie poniżał ani mojej rodziny. Choc są tacy naiwni i słabi są uczciwi i oni bardziej zasługują na życie niż on.
Aśka: Jesteś zatrzymana pod zarzutem zabójstwa.
Agnieszka Kurek została oczyszczona z zarzutów. Sąd uznał, że działała w obronie własnej.
Malo i Juro zostali skazani na rok więzienia za rozboje i pobicia.
23.45
Seba: Podrzucic Cię pod dom?
Aśka: No jasne, jeszcze się pytasz. Dzisiaj muszę się wyspac za wszech czasy.
Seba: Niezły wycisk ostatnio nam dali, ciekawo jak sprawa Anki i Rafała z tymi porwaniami, muszą szybko działac by nie było ich więcej.
Aśka: Może stary da nas do pomocy. Dawno nie mieliśmy szybkiej akcji.
00 dla W11
Aśka: Zgłaszam się
00: Na ulicy Nowosądeckiej zgłoszono pobicie mężczyzny. Karetka już w drodze.
Aśka: Przyjęliśmy. Jedziemy na miejsce zdarzenia.
Seba: No to się wyśpisz…
15 minut później
Lekarz: Nie zdążyliśmy niestety. Kłuta rana klatki piersiowej. Marne szanse przeżycia.
Aśka: Dziękujemy… Dzwonię po techników.
Seba: Ok. Widzisz tą kobietę to chyba ona wezwała nas. Idę z nią pogadac. | podchodzi do kobiety| Przepraszam, czy to pani nas wezwała?
Kobieta: Tak… To mój mąż |histeria, płacz|
Seba: Przykro mi. Może ma pani kogoś na mysli kto by mógł to zrobic?
Żona ofiary: Kręcą się tutaj po osiedlu takie dresy, zaczepiają ludzi. Nawet raz gonili mojego syna. Na szczęście nic poważnego się nie stało...
Seba: Dobrze. A co tutaj Pani robiła o tej porze?
Żona ofiary: Szukałam męża. Wyszedł do baru, miał wrócic o 23. Gdy nie wracał poszłam go szukac. A on tutaj leży pod blokiem | płacz|
Seba: Kolega spisze Pani zeznania, a później odprowadzi Panią do domu. Dobranoc.
Aśka: Technicy już jadą.
Seba: Ofiara to Marek Kurek. Mieszkał tutaj na osiedlu. Jego żona nas zawiadomiła. Grzesiek spisze zeznania u jutro będziemy mieć je u nas.
Aśka: Chyba raczej już dzisiaj |uśmieszek|
Komenda 8.30
Aśka: Wiemy coś więcej?
Tomek: Ofiara to 50 letni mężczyzna-Marek Kurek. Mieszkał z żoną i trójką dzieci. Osiedlowy pijaczek. Nie karany.
Aśka: Kiedy coś będziemy mieć z sekcji zwłok?
Tomek: Najszybciej jutro.
Seba: Powiedziała coś jeszcze żona ofiary o tych dresach z osiedla.
Tomek: Trochę się cykała, w końcu wiesz jak jest. Imion nie zna, ale za to jej synek podał nam ich ksywki. No i popatrz mamy tu takich dwóch w bazie. Mateusz Jurecki pseudonim „Juro” i Krzysztof Malczewski pseudonim „ Malo”
Aśka: Będzie trzeba ich przycisnąc.
Seba: No to jedziemy.
30 minut później-osiedle
Aśka: Ciekawo gdzie ich teraz spotkamy, jest przecież ranek. Ty to myślisz.
Seba: Popytamy, zjawimy się później. Skoczymy do rodziny ofiary przy okazji.
Aśka: To Ty sobie szukaj tych ABSów, a ja idę podpytac jeszcze coś rodzinę.
Seba: Ok.
Aśka w domu ofiary.
Aśka: Mąż gdzieś pracował?
Żona ofiary: Nie, siedział w domu.
Córka ofiary-Agnieszka: Powiedz jak było… Co się wstydzisz?
Żona ofiary: Uspokój się Agnieszko.
Aśka: Proszę mówic.
Aga: Codziennie przychodził na bani do domu. Nie interesował się nami. Brat studiuje i przyjeżdża tylko do nas, więc po nim to wszystko spływa. A mój młodszy brat potrzebuje ojca, a jaki to ojciec jak nawet gęby do Ciebie nie otworzy tylko wydrze się na Ciebie pod byle pretekstem.
Żona ofiary: Przestań!
Aśka: Mogłabym porozmawiac z córką sam na sam?
Żona ofiary: Czy to konieczne?
Aśka: Obawiam się, że tak. Może wejdziemy do jakiegoś pokoju?
Aga: Dobrze, proszę.
Aśka: Jaki był ojciec w stosunku do Was? Matka życzyla mu śmierci?
Aga: Ona…No skądże. Nam się tylko żaliła, ale w tym kierunku nic nie robiła. Gdzie to taka rodzina. Perspektyw nie ma. Samemu trzeba napracowac na własny los. Bajzel na kółkach…
Aśka: Co robiłaś wczoraj wieczorem?
Aga: No szukałam ojca… Matka już była cała w palpitacjach to musiałam isc. No, ale nie znalazłam… Tak się to skończyło, wiedziałam, że kiedyś tak będzie. Te dresy…
Aśka: Zaczepiali Twojego ojca?
Aga: Lepiej niech się Pani spyta kogo nie zaczepiali. Ostatnio staruszek postawił się im za to, że młodego pogonili. Podchmielony był to kozaczył się. Zwyzywali go i odgrażali się.
Aśka: Dziękuję za rozmowę.
W tym samym czasie:
Seba: Witam. Nie znacie może Jura i Mala?
Pijaczek: Wszyscy ich tu znają, łajzy jedne.
Seba: Kiedy oni tutaj przebywają panie?
Pijaczek: Zależy czy jakaś złotóweczka skapnie.
Seba: No mów pan|daje 10 złotych|
Pijaczek: No, złażą się tutaj z innymi popołudniu, siedzą na ławkach, o tamtych |pokazuje| piją piwo i zaczepiają ludzi. A jak ich tu nie ma to jakiejś rozróbie są.
Seba: Dziękowac.
17.00 – osiedle
Aśka: To teraz będziemy sobie korzonki zapuszczac. Reszta jest w pogotowiu?
Seba: Tak, możemy sobie zagrac w papier, nożyce, kamień jak tak bardzo Ci się nudzi, niż żebyś mi tu ziewała.
Aśka: Patrz ktos idzie.
Seba: Wszyscy na pozycjach?
Ktoś: Tak, wszystko przygotowane.
Zatrzymanie dresiarzy.
Na komendzie-przesłuchanie.
Aśka: No Juro, który wbił z Was kose Kurkowi? Co? Może chciał Was w końcu uspokoic, więc należy mu się kosa.
Juro: Nikogo nie stuklismy.
Seba: A krasnoludki siedzące na ławkach z piwem w ręku zaczepiają ludzi na Waszym osiedlu, tak?
Juro: No może na kimś zawiesimy oko, zaczepimy, żebyś jakaś lala pogadała z nami. Ale kosy nie wbijamy naiwniakom.
Aśka: A te rozróby na meczach to co? Mamy wszystko w aktach.
Juro: No to meczy, wszyscy mają kibicowac Cracowi, to nasz duch bojowy. No to trzeba innym wbic rozumu do głowy.
Aśka: Posiedzicie 48 i może Ci się coś przypomni, ale przyzwyczajaj się do wbijania rozumu sobie przez 25 lat.
Wychodzą.
Seba: Dawac drugiego.
Seba: Co robiłeś wczoraj wieczorem o 23?
Malo: No byliśmy na meczu, wróciłem na chate dopiero o 1 w nocy.
Aśka: Znasz tego gościa? |pokazuje zdjęcie ofiary|
Malo: No. Frajer z osiedla. Pijaczyna jedna. Taką to tylko stłuc, łatwy kąsek. Ale my go nie stuklismy.
Seba: Byliście na meczu, ciekawo jak to potwierdzicie.
Malo: No zrobiliśmy małą burdę, pewnie nas kamery zarejestrowały. My jesteśmy czyści w związku z tym gostkiem. Lepiej przyjrzyjcie się jego córuni.
Aśka: Dlaczego?
Malo: Chodzi wpieniona cały czas. Ostatnio stary spaprał jej szanse. Ale na jej szczęście trener dał jej jeszcze jedną. Przyszedł pijany do klubu, no i młoda musiała go odstawic na chate. Siary nie uniknęła.
Aśka: Wszystko sprawdzimy.
20.00 – mieszkanie ofiary
Aśka: Zastaliśmy córkę?
Zona ofiary: Nie, jest na treningu.
Seba: A syn?
Żona ofiary: Tak, Maciek chodz tutaj.
Maciek: Słucham?
Seba: Czy Twoja siostra była bardzo zdenerwowana na tatę?
Maciek: Chroniła mnie przed nim, mówiła, że wyciągnie mnie z tego bajzlu.
Seba: Dziękujemy. Dobranoc. Jutro jeszcze tutaj przyjedziemy.
8.00-Komedna
Tomek: Hej, czekajcie. Mamy już wszystkie raporty.
Aśka: No to dawaj.
Tomek: No to pierwsze może alibi tych kiboli. Potwierdziło się, była rozróba i kamery ich zarejestrowały.
Seba: Dalej…
Tomek: Na ciele ofiary zidentyfikowaliśmy dwa rodzaje krwi. Do tego spokrewnione.
Aśka: No to już wiemy do kogo ona należy. Córka ofiary. Bo Maciek jest za mały by coś takiego zrobic.
Seba: Jedziemy.
9.00-mieszkanie ofiary
Aśka: Gdzie jest córka?
Żona ofiary: W pokoju z Mackiem.
Aśka: Proszę go stamtąd wyprowadzic. Opowiedz jak było. Znalazłaś ojca, zdenerwował Cię. Puściły Ci nerwy i to zrobiłaś.
Aga: Broniłam się. Znalazłam go, toczył się zapity. Powiedziałam mu, że przez niego straciłam szanse na lepsze życie. Wyciągnął nóż, drasnął mnie i powiedział, że teraz wyśle mnie do lepszego świata jak tak bardzo chcę. Za to moje pyskowanie i życie jakie prowadzę. Powiedział, że będzie mniej o jedną mordę do wyżywienia. Nie wytrzymałam gdy znów się zamachnął, wyrwałam nóż i wbiłam. Nikt nie będzie mnie poniżał ani mojej rodziny. Choc są tacy naiwni i słabi są uczciwi i oni bardziej zasługują na życie niż on.
Aśka: Jesteś zatrzymana pod zarzutem zabójstwa.
Agnieszka Kurek została oczyszczona z zarzutów. Sąd uznał, że działała w obronie własnej.
Malo i Juro zostali skazani na rok więzienia za rozboje i pobicia.
piątek, 19 lutego 2010
Biznesman
Biznesman
Jedna z trzech par Wydziału Śledczego prowadzi śledztwo brutalnego morderstwa.
Śledztwo prowadzi Anna Potaczek i Maciej Dębosz
M : Kolejna sprawa. Już mi się to znudziło.
A : Nie marudź, mogło być gorzej.
M : Gorzej już być nie może.
A : Hej Adam ! Co o tym sądzisz ?
Adam : Pęknięcie podstawy czaszki, ale ma liczne siniaki i zadrapania.
M : Zginął od upadku ?
Adam : Wiesz, na to wygląda. Więcej będzie mieli po sekcji.
Ania : Dzięki. < do techników> Macie jakieś ślady ?
Technik1 : Na razie tylko parę odcisków palców.
Maciek : Wiemy jak nazywa się ofiara ?
Funkcjonariusz: Ofiara to Konrad Komiszowski lat 49, biznesman, żonaty.
Ania: Gdzie był zameldowany?
F: Pod miastem. Takie osiedle willowe, przy Chopina 85
M: Dobra, my jedziemy zawiadomić rodzinę. Cześć!
F: Lejka.
Godzinę później, osiedle willowe
M: Dzień dobry. Pani Kazimiera Komiszowska ?
Żona ofiary : Tak, to ja. O co chodzi ? Czy coś z Konradem ?
A : Pani mąż nie żyje. Bardzo nam przykro.
Żona ofiary : To nie może być prawda, to nie on. On miał jechać z znajomym podpisać umowę z jakąś zagraniczną firmą.
M : Jak się nazywa ten znajomy ?
Żona ofiary : Janusz….. Potaczek tak Potaczek.
A : Dobrze, na razie to tyle. Dowidzenia.
Chwilę później
M : I co o tym sądzisz ?
A : ……………..
M : Ania
A : Przepraszam, zamyśliłam się. Coś mówiłeś ?
M : Pytałem się co o tym sądzisz.
A : Nie mam pojęcia.
Ani cisną się do oczu łzy.
M : Ania, co się dzieje ?
A : Jeśli ten Komiszowski nie żyje, to mój Janusz tak samo.
M : Nie płacz. Nie mamy jego ciała. Może gdzieś uciekł.
A : On by nie uciekł.
Pod komendą ;
Rafał : Hejka. Ania, co się stało ?
A : Nic, co się miało stać
R : Dobra, nie denerwuj się.
A : Gdzie masz Ankę ?
R : W kiblu.
A : Ja idę do biura. Na razie.
R : Hej. Co jej się stary stało ?
M : Prowadzimy zabójstwo biznesmana. Znał się z mężem Anki, mieli podpisać jakiś papierek. Ciało Komiszowskiego znaleźliśmy a męża Ani nie. Ta ma czarne myśli.
R : Biedna. Ale nie dawał żadnego znaku życia ?
M : Właśnie nie. Dobra, ja już idę. Hejka !
R : Hej. Jak będziesz wiedzieć, co z tym Januszem to daj znać. Oby mu nic nie było.
M : Dobra, dokładnie
W biurze.
A : I co obgadaliście już wszystkich na około ?
M : Ania, uspokój się. Nie gadaliśmy. Tak tylko. Dzwoniłaś do Janusza ?
A : Tak, ale nie odbiera. On by nic mu nie zrobił. Znam go.
M : Spokojnie. Będzie dobrze, musi być.
Tomek : Mamy sekcje zwłok. Dowiedzieliście się czegoś od żony ?
M : Nie.
T : Dobra, ja Was zostawiam.
W tym momencie dzwoni telefon Anki.
A : Tak, słucham… Tak to ja.. W którym Dobrze zaraz będę… Dziękuję za telefon….
M : Co jest ?
A : Dzwonił Serba, znaleźli Janusza. Jest w szpitalu. Maciek, ja muszę tam jechać.
M : Jasne, chodź. Zawiozę Cię tam. W którym leży ?
A : ………. W Wojewódzkim.
M : Chodź już.
A : Idę. Jak ja powiem chłopcom? A tak w ogóle dziękuję Ci.
M : Daj spokój. Przyjaciele są od tego, żeby sobie pomagać. Nic się nie martw wszystko się ułoży.
Chwilę później Szpital Wojewódzki
A : Sebastian, gdzie on jest ?
Sebastian : Operują go.
A : Ale jak to ?
S : Spokojnie. Zaraz się wszystkiego dowiesz.
A : Przepraszam, ale to jest mój mąż.
S : Spokojnie rozumiem.
W tym momencie dzwoni telefon Maćka
M : Słucham Cię…. Aha… Dobra…. To za 15 minut….. Tam gdzie zawsze… Będę na pewno… Strzałka…
S : Dzwoniłem do Starego prowadzimy w dwójkę to śledztwo.
A : Czemu tak ja też jestem w stanie.
S : Zrozum, tak będzie lepiej. Choćby ze względu na Janusza.
M : Weźmiesz parę dni wolnego, odpoczniesz, uspokoisz się.
A : Może macie rację.
20 minut później z bloku operacyjnego wychodzi lekarz.
A : I co z nim panie doktorze ?
Lekarz : Pani z rodziny ?
A : Tak, jestem jego żoną.
L : To zapraszam do mojego gabinetu.
( … )
S : Biedna Anka, aż jej współczuje.
M : No dokładnie. Gdzie go znaleźliście ?
S : Pod miastem, ale dokładnego adresu nie pamiętam.
M : Aha, dobra. Ty a Aśkę gdzie zgubiłeś ?
S : Gorączka ją dopadła, kuruje się w domu.
M : Takiej to dobrze. Dobra stary ja spadam. Mam spotkanie z informatorem.
S : A jak. Okejka. Na razie.
Spotkanie z informatorem
M : Siemka. Dawno się nie widzieliśmy.
Kozak : Jakoś specjalnie się nie cieszę. Czego chcesz ?
M : Kojarzysz gościa ? < Pokazuje fotę ofiary >
K : Znany biznesman. Szukał pośrednika.
M : Jakieś podejrzany interesy ?
K : Podobno kupował trawkę, potem sprzedawał za większą kwotę. A ile w tym prawdy tego nikt nie wie.
M : Dowiedz się o nim więcej
K : I co jeszcze ? Przytulić Twoją z******* żonkę albo synka ?
M : Zostaw ich w spokoju.
K : Bo co mi zrobisz ?
M : Dobrze ci radzę. Daj cynka jak się dowiesz, czego więcej.
K : Narka.
Tydzień później
Kamil : Mamy DNA sprawcy
S : Dawaj.
K : Wpisz w bazie : Sławomir Juliuszowski.
M : Jest. To on ?
K : Taak.
S : To mamy go.
K : No tak, ale trzeba jechać i go zatrzymać.
M : To nasz najmniejszy problem.
S : A jak mąż Anki ?
M : Anka mówiła, że lepiej. Poleży jeszcze trochę w szpitalu i wypiszą go do domu.
Sławomir Juliuszowski za zabójstwo i ciężkie pobicie został pozbawiony wolności na okres 30 lat.
THE END
Jedna z trzech par Wydziału Śledczego prowadzi śledztwo brutalnego morderstwa.
Śledztwo prowadzi Anna Potaczek i Maciej Dębosz
M : Kolejna sprawa. Już mi się to znudziło.
A : Nie marudź, mogło być gorzej.
M : Gorzej już być nie może.
A : Hej Adam ! Co o tym sądzisz ?
Adam : Pęknięcie podstawy czaszki, ale ma liczne siniaki i zadrapania.
M : Zginął od upadku ?
Adam : Wiesz, na to wygląda. Więcej będzie mieli po sekcji.
Ania : Dzięki. < do techników> Macie jakieś ślady ?
Technik1 : Na razie tylko parę odcisków palców.
Maciek : Wiemy jak nazywa się ofiara ?
Funkcjonariusz: Ofiara to Konrad Komiszowski lat 49, biznesman, żonaty.
Ania: Gdzie był zameldowany?
F: Pod miastem. Takie osiedle willowe, przy Chopina 85
M: Dobra, my jedziemy zawiadomić rodzinę. Cześć!
F: Lejka.
Godzinę później, osiedle willowe
M: Dzień dobry. Pani Kazimiera Komiszowska ?
Żona ofiary : Tak, to ja. O co chodzi ? Czy coś z Konradem ?
A : Pani mąż nie żyje. Bardzo nam przykro.
Żona ofiary : To nie może być prawda, to nie on. On miał jechać z znajomym podpisać umowę z jakąś zagraniczną firmą.
M : Jak się nazywa ten znajomy ?
Żona ofiary : Janusz….. Potaczek tak Potaczek.
A : Dobrze, na razie to tyle. Dowidzenia.
Chwilę później
M : I co o tym sądzisz ?
A : ……………..
M : Ania
A : Przepraszam, zamyśliłam się. Coś mówiłeś ?
M : Pytałem się co o tym sądzisz.
A : Nie mam pojęcia.
Ani cisną się do oczu łzy.
M : Ania, co się dzieje ?
A : Jeśli ten Komiszowski nie żyje, to mój Janusz tak samo.
M : Nie płacz. Nie mamy jego ciała. Może gdzieś uciekł.
A : On by nie uciekł.
Pod komendą ;
Rafał : Hejka. Ania, co się stało ?
A : Nic, co się miało stać
R : Dobra, nie denerwuj się.
A : Gdzie masz Ankę ?
R : W kiblu.
A : Ja idę do biura. Na razie.
R : Hej. Co jej się stary stało ?
M : Prowadzimy zabójstwo biznesmana. Znał się z mężem Anki, mieli podpisać jakiś papierek. Ciało Komiszowskiego znaleźliśmy a męża Ani nie. Ta ma czarne myśli.
R : Biedna. Ale nie dawał żadnego znaku życia ?
M : Właśnie nie. Dobra, ja już idę. Hejka !
R : Hej. Jak będziesz wiedzieć, co z tym Januszem to daj znać. Oby mu nic nie było.
M : Dobra, dokładnie
W biurze.
A : I co obgadaliście już wszystkich na około ?
M : Ania, uspokój się. Nie gadaliśmy. Tak tylko. Dzwoniłaś do Janusza ?
A : Tak, ale nie odbiera. On by nic mu nie zrobił. Znam go.
M : Spokojnie. Będzie dobrze, musi być.
Tomek : Mamy sekcje zwłok. Dowiedzieliście się czegoś od żony ?
M : Nie.
T : Dobra, ja Was zostawiam.
W tym momencie dzwoni telefon Anki.
A : Tak, słucham… Tak to ja.. W którym Dobrze zaraz będę… Dziękuję za telefon….
M : Co jest ?
A : Dzwonił Serba, znaleźli Janusza. Jest w szpitalu. Maciek, ja muszę tam jechać.
M : Jasne, chodź. Zawiozę Cię tam. W którym leży ?
A : ………. W Wojewódzkim.
M : Chodź już.
A : Idę. Jak ja powiem chłopcom? A tak w ogóle dziękuję Ci.
M : Daj spokój. Przyjaciele są od tego, żeby sobie pomagać. Nic się nie martw wszystko się ułoży.
Chwilę później Szpital Wojewódzki
A : Sebastian, gdzie on jest ?
Sebastian : Operują go.
A : Ale jak to ?
S : Spokojnie. Zaraz się wszystkiego dowiesz.
A : Przepraszam, ale to jest mój mąż.
S : Spokojnie rozumiem.
W tym momencie dzwoni telefon Maćka
M : Słucham Cię…. Aha… Dobra…. To za 15 minut….. Tam gdzie zawsze… Będę na pewno… Strzałka…
S : Dzwoniłem do Starego prowadzimy w dwójkę to śledztwo.
A : Czemu tak ja też jestem w stanie.
S : Zrozum, tak będzie lepiej. Choćby ze względu na Janusza.
M : Weźmiesz parę dni wolnego, odpoczniesz, uspokoisz się.
A : Może macie rację.
20 minut później z bloku operacyjnego wychodzi lekarz.
A : I co z nim panie doktorze ?
Lekarz : Pani z rodziny ?
A : Tak, jestem jego żoną.
L : To zapraszam do mojego gabinetu.
( … )
S : Biedna Anka, aż jej współczuje.
M : No dokładnie. Gdzie go znaleźliście ?
S : Pod miastem, ale dokładnego adresu nie pamiętam.
M : Aha, dobra. Ty a Aśkę gdzie zgubiłeś ?
S : Gorączka ją dopadła, kuruje się w domu.
M : Takiej to dobrze. Dobra stary ja spadam. Mam spotkanie z informatorem.
S : A jak. Okejka. Na razie.
Spotkanie z informatorem
M : Siemka. Dawno się nie widzieliśmy.
Kozak : Jakoś specjalnie się nie cieszę. Czego chcesz ?
M : Kojarzysz gościa ? < Pokazuje fotę ofiary >
K : Znany biznesman. Szukał pośrednika.
M : Jakieś podejrzany interesy ?
K : Podobno kupował trawkę, potem sprzedawał za większą kwotę. A ile w tym prawdy tego nikt nie wie.
M : Dowiedz się o nim więcej
K : I co jeszcze ? Przytulić Twoją z******* żonkę albo synka ?
M : Zostaw ich w spokoju.
K : Bo co mi zrobisz ?
M : Dobrze ci radzę. Daj cynka jak się dowiesz, czego więcej.
K : Narka.
Tydzień później
Kamil : Mamy DNA sprawcy
S : Dawaj.
K : Wpisz w bazie : Sławomir Juliuszowski.
M : Jest. To on ?
K : Taak.
S : To mamy go.
K : No tak, ale trzeba jechać i go zatrzymać.
M : To nasz najmniejszy problem.
S : A jak mąż Anki ?
M : Anka mówiła, że lepiej. Poleży jeszcze trochę w szpitalu i wypiszą go do domu.
Sławomir Juliuszowski za zabójstwo i ciężkie pobicie został pozbawiony wolności na okres 30 lat.
THE END
W obronie odei
W OBRONIE IDEI
Godzina 22.30
Komisarze Joanna Czechowska i Sebastian Wątroba przyjeżdżają na miejsce zdarzenia. Na obrzeżach miasta zostaje znaleziona zamordowana młoda dziewczyna.
- Co nam możesz powiedzieć Jarek na dzisiejszą chwilę? - pyta się Seba.
- Na pierwszy rzut oka widać, że to morderstwo nie jest popełnione na tle seksualnym. Ofiara zmarła najprawdopodobniej na wskutek złamania kręgosłupa. Widzicie jej niemożliwie poskręcane ciało, ale jak zawsze wszystko dostaniecie w raporcie po sekcji.
-Dzięki- odpowiedziała Aśka.
-Są jacyś świadkowie? Kto znalazł ciało ?- zapytał się Seba najbliższego funkcjonariusza.
- Ten młody człowiek. Możecie go przesłuchać.
- Ok. Chodźmy razem Seba, podtrzymaj mnie, bo tu ślisko.
- Oj, Asiu dzisiaj coś formy nie masz widzę.
- Dobrze się mówi gdy na komendę się przyjeżdża w samo południe mówiąc, że było się na jakiś badaniach. Nas samotnych zawsze się wykorzystuje, bo mamy czas.
- Chyba chcesz, żebym był dalej zdrowy bym mógł pracować z Tobą. Wiesz, taki zaszczyt może Cię już nigdy nie spotkać.
- Dobra, dajmy już z tym spokój... Dzień dobry, znaczy dobry wieczór. Jak Pan znalazł tą ofiarę? Nie widział Pan kogoś w pobliżu?
- Szedłem z nocnego seansu w kinie, na skróty jak zawsze. Widziałem uciekającego faceta. Trochę mnie to zaskoczyło, tyle razy tu przechodzę i o tej porze nikogo nie spotykam. Podchodzę bliżej i widzę, a tu leży jakaś młoda kobieta. Zadzwoniłem do Was od razu.
- Jest Pan wstanie opisać tego faceta? -wtrącił się Seba.
- Widzi Pan, ciemno jest. Nie ma szans.
- Dziękujemy. Policjant spisze pańskie zeznania.
Godzina 8.00 - Komenda
- Widzę, że ktoś rekompensuje wczorajszą swoją nieobecność. Mamy coś nowego?
- Nic, dalej czekamy na raport z sekcji. Tomek szuka w bazie odcisków palców, bo na miejscu zabezpieczono pewne ślady.
Wchodzi Tomek
- Zgłoszono dzisiaj zaginięcie młodej dziewczyny, może to być Wasza ofiara. Tutaj macie adres.
- Dzięki Tomuś. Seba ruszaj tyłek i jedziemy.
Godzina 9.00 - Dom ofiary
- Tak to moja córka....
- Może nam Pani powiedzieć co córka robiła wczoraj wieczorem, dlaczego znalazła się w takim miejscu?
- Córka wczoraj wieczór miała spędzić z chłopakiem w kinie.
- Jak się on nazywa?
- Kajetan Brański. Miły chłopak.
- Wie Pani gdzie mieszka?
- Niestety córka nie wspominała mi o tym.
- Córka chodziła do szkoły, możemy prosić adres?
- Tak, oczywiście. Prywatne Liceum na Grodzkiej.
- Dziękujemy. Do widzenia, skontaktujemy się z Panią jeśli czegoś się dowiemy.
Godzina 11.10 - Szkoła
-Dzień dobry. Jesteśmy z policji. Chcielibyśmy porozmawiać z koleżankami Dominiki Majewskiej.
- W tym czasie mają lekcję, a dlaczego zawdzięczamy Państwa wizytę u nas?
- Dominika została zamordowana. Chcemy ustalić sprawcę zdarzenia, więc może Pani ich poprosić?
- Już ich poproszę.
Po 5 minutach.
- Ale Liceum, wszystko na błysk.
- No coś Ty Aśka chciała w końcu prywatne.
- Prywatne, prywatne. Już nie w takich miejscach bywaliśmy i co się działo. Tu jest jakoś nadzwyczaj spokojnie.
- Dzień dobry.
- Dzień dobry dziewczęta. Dobrze znałyście Dominikę i jej chłopaka? Możecie nie wiecie co mogła robić wczoraj wieczorem?
- Dominika była burzliwą osobowością, jej chłopak w przeciwieństwie do niej spokojny i poukładany. Wczoraj wieczorem miałyśmy spotkać się u mnie, ale w ostatniej chwili odłożyła spotkanie.
- Chyba miała się spotkać z chłopakiem-wtrąciła się druga - ostatnimi czasy bardzo dużo czasu z nim spędzała sam na sam. Ciągle gdzieś znikali. Nie mam pojęcia gdzie.
- Ktoś się jeszcze z nimi przyjaźnił?
- Raczej nie. Kajetan wciągnął ją w samotne spędzanie czasu.
- Dziękujemy, jeślibyście sobie coś jeszcze przypomniały, prosimy o kontakt. Do widzenia.
Po chwili
- Kajetan, Kajetan.
- Co tam znowu mruczysz pod nosem, ostatnimi czasy dziwnie się zachowujesz- smieje się Seba.
- Koleś, którego wczoraj przesłuchiwaliśmy czasem nie miał na imię Kajetan?
- Aśka, bo jeden pies ma na imię Burek. Jedziemy do chłopaka ofiary..
- A skąd masz adres?
- Dostałem w sms-ie od Tomka, kiedy Ty mruczałaś sobie piosenkę pod nosem.
- Co tak Tomek nie zadzwonił tylko smsa posłał, to mnie zastanawia.
- Ty się zajmij sprawą, bo później powiesz, że znów nie dospałaś.
Godzina 12.50- Dom chłopaka ofiary
- Zastaliśmy w domu syna?
- Jest jeszcze w szkole, a stało się coś?
- Jego dziewczyna została zamordowana.
- Kajtek miał dziewczynę, nic o tym nie wiedziałam.
- To jak znikał wieczorami to pani myślała, że gdzie wychodzi?
- Mówił, że na spotkania naukowe. Chodził również na szkolenia.
- Jakie szkolenia?
- Wschodnich Sztuk Walk.
- Jeśli syn wróci ze szkoły prosimy zadzwonic. Do widzenia.
Godzina 14.00 - Komenda
- Macie już coś, bo my dla Was tak. Raport z sekcji, hity mamy. Przyczyną zgonu nie było złamanie kręgosłupa, tylko odcięcie dopływu krwi do mózgu. Zastosowanie sztuki Sambo. W ciele ofiary Jarek znalazł ślady kokainy...
- Czekaj, czekaj. Bartek sprawdź mi jak nazywał się ten koleś co znalazł ciało - powiedziała Aśka.
- Kajetan Brański.
- Seba i kto tu ma Burka. Jedziemy.
Po 45 minutach - Dom chłopaka ofiary.
- Jest już syn w domu?
- Jeszcze nie wrócił ze szkoły.
- Proszę pokazać nam jego pokój.
- Dobrze...
- Patrz Seba ile tu zdjęć różnych morderstw, symboli japońskich i tomy książek filozoficznych...
- Aśka... znalazłem coś.
"Życie bez Ciebie nie ma już sensu. Jeśli nie będziesz moja to nie możesz być nikogo. Nikt przez Ciebie nie może cierpieć, okazałaś się pustą i próżną. Ja dla ludzkości poświęciłem całe moje młode życie, uszczęśliwiając innych."
- O cholera. To on to zrobił. Czekaj mam coś w rodzaju pamiętnika.
"Gdy mam słabość do siebie zawsze chcę być sam. To właśnie tam wbijam sobie do głowy idee życia prawego, bym się nie poddał w mojej życiowej wędrówce. Kolejna ofiara świata, trzeba ją zgubić. Stanie się to:
Wodospad, miejsce złoczyńców tam gdzie tyle ciał zginęło za życie Polski."
- Ulica Św. Gertrudy, ale co ma z tym wspólnego wodospad.? - główkuje się Aśka.
- Ale dlaczego ulica Św. Gertrudy, to się w ogóle kupy nie trzyma.
- Miejsce złoczyńców. Czytaj poprzednie dni pamiętnika. Tak Seba nie uczyłeś się historii w szkole to teraz masz. Jestem z Krakowa i jakieś informacje mam. Jedźmy tam, ulica jest krótka.
Po 20 minutach
- Masz zdjęcie chłopaka? -pyta się Aska.
- Tak mam, chodźmy szukać.
- Idzie jakiś gówniarz w naszą stronę. Czekaj, to nie on. Ej, widzisz ktoś leży na drodze.
Lecą....
-To on. Wzywaj karetkę, traci puls...
Po 10 minutach
- Niestety nic tu po nas... Nie zdążyliśmy, musiał to być jakiś narkotyk.
Kajetan Brański zmarł... Zatruł się psychoaktywną substancją. Listy, które znajdowały się w jego kieszeni zostały włączone do dowodów w sprawie zabójstwa Dominiki Majewskiej.
Godzina 22.30
Komisarze Joanna Czechowska i Sebastian Wątroba przyjeżdżają na miejsce zdarzenia. Na obrzeżach miasta zostaje znaleziona zamordowana młoda dziewczyna.
- Co nam możesz powiedzieć Jarek na dzisiejszą chwilę? - pyta się Seba.
- Na pierwszy rzut oka widać, że to morderstwo nie jest popełnione na tle seksualnym. Ofiara zmarła najprawdopodobniej na wskutek złamania kręgosłupa. Widzicie jej niemożliwie poskręcane ciało, ale jak zawsze wszystko dostaniecie w raporcie po sekcji.
-Dzięki- odpowiedziała Aśka.
-Są jacyś świadkowie? Kto znalazł ciało ?- zapytał się Seba najbliższego funkcjonariusza.
- Ten młody człowiek. Możecie go przesłuchać.
- Ok. Chodźmy razem Seba, podtrzymaj mnie, bo tu ślisko.
- Oj, Asiu dzisiaj coś formy nie masz widzę.
- Dobrze się mówi gdy na komendę się przyjeżdża w samo południe mówiąc, że było się na jakiś badaniach. Nas samotnych zawsze się wykorzystuje, bo mamy czas.
- Chyba chcesz, żebym był dalej zdrowy bym mógł pracować z Tobą. Wiesz, taki zaszczyt może Cię już nigdy nie spotkać.
- Dobra, dajmy już z tym spokój... Dzień dobry, znaczy dobry wieczór. Jak Pan znalazł tą ofiarę? Nie widział Pan kogoś w pobliżu?
- Szedłem z nocnego seansu w kinie, na skróty jak zawsze. Widziałem uciekającego faceta. Trochę mnie to zaskoczyło, tyle razy tu przechodzę i o tej porze nikogo nie spotykam. Podchodzę bliżej i widzę, a tu leży jakaś młoda kobieta. Zadzwoniłem do Was od razu.
- Jest Pan wstanie opisać tego faceta? -wtrącił się Seba.
- Widzi Pan, ciemno jest. Nie ma szans.
- Dziękujemy. Policjant spisze pańskie zeznania.
Godzina 8.00 - Komenda
- Widzę, że ktoś rekompensuje wczorajszą swoją nieobecność. Mamy coś nowego?
- Nic, dalej czekamy na raport z sekcji. Tomek szuka w bazie odcisków palców, bo na miejscu zabezpieczono pewne ślady.
Wchodzi Tomek
- Zgłoszono dzisiaj zaginięcie młodej dziewczyny, może to być Wasza ofiara. Tutaj macie adres.
- Dzięki Tomuś. Seba ruszaj tyłek i jedziemy.
Godzina 9.00 - Dom ofiary
- Tak to moja córka....
- Może nam Pani powiedzieć co córka robiła wczoraj wieczorem, dlaczego znalazła się w takim miejscu?
- Córka wczoraj wieczór miała spędzić z chłopakiem w kinie.
- Jak się on nazywa?
- Kajetan Brański. Miły chłopak.
- Wie Pani gdzie mieszka?
- Niestety córka nie wspominała mi o tym.
- Córka chodziła do szkoły, możemy prosić adres?
- Tak, oczywiście. Prywatne Liceum na Grodzkiej.
- Dziękujemy. Do widzenia, skontaktujemy się z Panią jeśli czegoś się dowiemy.
Godzina 11.10 - Szkoła
-Dzień dobry. Jesteśmy z policji. Chcielibyśmy porozmawiać z koleżankami Dominiki Majewskiej.
- W tym czasie mają lekcję, a dlaczego zawdzięczamy Państwa wizytę u nas?
- Dominika została zamordowana. Chcemy ustalić sprawcę zdarzenia, więc może Pani ich poprosić?
- Już ich poproszę.
Po 5 minutach.
- Ale Liceum, wszystko na błysk.
- No coś Ty Aśka chciała w końcu prywatne.
- Prywatne, prywatne. Już nie w takich miejscach bywaliśmy i co się działo. Tu jest jakoś nadzwyczaj spokojnie.
- Dzień dobry.
- Dzień dobry dziewczęta. Dobrze znałyście Dominikę i jej chłopaka? Możecie nie wiecie co mogła robić wczoraj wieczorem?
- Dominika była burzliwą osobowością, jej chłopak w przeciwieństwie do niej spokojny i poukładany. Wczoraj wieczorem miałyśmy spotkać się u mnie, ale w ostatniej chwili odłożyła spotkanie.
- Chyba miała się spotkać z chłopakiem-wtrąciła się druga - ostatnimi czasy bardzo dużo czasu z nim spędzała sam na sam. Ciągle gdzieś znikali. Nie mam pojęcia gdzie.
- Ktoś się jeszcze z nimi przyjaźnił?
- Raczej nie. Kajetan wciągnął ją w samotne spędzanie czasu.
- Dziękujemy, jeślibyście sobie coś jeszcze przypomniały, prosimy o kontakt. Do widzenia.
Po chwili
- Kajetan, Kajetan.
- Co tam znowu mruczysz pod nosem, ostatnimi czasy dziwnie się zachowujesz- smieje się Seba.
- Koleś, którego wczoraj przesłuchiwaliśmy czasem nie miał na imię Kajetan?
- Aśka, bo jeden pies ma na imię Burek. Jedziemy do chłopaka ofiary..
- A skąd masz adres?
- Dostałem w sms-ie od Tomka, kiedy Ty mruczałaś sobie piosenkę pod nosem.
- Co tak Tomek nie zadzwonił tylko smsa posłał, to mnie zastanawia.
- Ty się zajmij sprawą, bo później powiesz, że znów nie dospałaś.
Godzina 12.50- Dom chłopaka ofiary
- Zastaliśmy w domu syna?
- Jest jeszcze w szkole, a stało się coś?
- Jego dziewczyna została zamordowana.
- Kajtek miał dziewczynę, nic o tym nie wiedziałam.
- To jak znikał wieczorami to pani myślała, że gdzie wychodzi?
- Mówił, że na spotkania naukowe. Chodził również na szkolenia.
- Jakie szkolenia?
- Wschodnich Sztuk Walk.
- Jeśli syn wróci ze szkoły prosimy zadzwonic. Do widzenia.
Godzina 14.00 - Komenda
- Macie już coś, bo my dla Was tak. Raport z sekcji, hity mamy. Przyczyną zgonu nie było złamanie kręgosłupa, tylko odcięcie dopływu krwi do mózgu. Zastosowanie sztuki Sambo. W ciele ofiary Jarek znalazł ślady kokainy...
- Czekaj, czekaj. Bartek sprawdź mi jak nazywał się ten koleś co znalazł ciało - powiedziała Aśka.
- Kajetan Brański.
- Seba i kto tu ma Burka. Jedziemy.
Po 45 minutach - Dom chłopaka ofiary.
- Jest już syn w domu?
- Jeszcze nie wrócił ze szkoły.
- Proszę pokazać nam jego pokój.
- Dobrze...
- Patrz Seba ile tu zdjęć różnych morderstw, symboli japońskich i tomy książek filozoficznych...
- Aśka... znalazłem coś.
"Życie bez Ciebie nie ma już sensu. Jeśli nie będziesz moja to nie możesz być nikogo. Nikt przez Ciebie nie może cierpieć, okazałaś się pustą i próżną. Ja dla ludzkości poświęciłem całe moje młode życie, uszczęśliwiając innych."
- O cholera. To on to zrobił. Czekaj mam coś w rodzaju pamiętnika.
"Gdy mam słabość do siebie zawsze chcę być sam. To właśnie tam wbijam sobie do głowy idee życia prawego, bym się nie poddał w mojej życiowej wędrówce. Kolejna ofiara świata, trzeba ją zgubić. Stanie się to:
Wodospad, miejsce złoczyńców tam gdzie tyle ciał zginęło za życie Polski."
- Ulica Św. Gertrudy, ale co ma z tym wspólnego wodospad.? - główkuje się Aśka.
- Ale dlaczego ulica Św. Gertrudy, to się w ogóle kupy nie trzyma.
- Miejsce złoczyńców. Czytaj poprzednie dni pamiętnika. Tak Seba nie uczyłeś się historii w szkole to teraz masz. Jestem z Krakowa i jakieś informacje mam. Jedźmy tam, ulica jest krótka.
Po 20 minutach
- Masz zdjęcie chłopaka? -pyta się Aska.
- Tak mam, chodźmy szukać.
- Idzie jakiś gówniarz w naszą stronę. Czekaj, to nie on. Ej, widzisz ktoś leży na drodze.
Lecą....
-To on. Wzywaj karetkę, traci puls...
Po 10 minutach
- Niestety nic tu po nas... Nie zdążyliśmy, musiał to być jakiś narkotyk.
Kajetan Brański zmarł... Zatruł się psychoaktywną substancją. Listy, które znajdowały się w jego kieszeni zostały włączone do dowodów w sprawie zabójstwa Dominiki Majewskiej.
Hejka !
Hej ! Mamy na imię Aga i Karolina. Od dłuższego czasu interesujemy się serialem W11, dlatego postanowiłyśmy założyć blog z fikcyjnymi scenkami o bohaterach naszego ulubionego serialu. Zapraszamy do czytania naszych scenków. Mamy nadzieję, że spełnimy Wasze oczekiwania. Serdecznie pozdrawiamy.
Subskrybuj:
Posty (Atom)
